Dag 7

Vandaag wat later op stap gegaan dan voorgaande dagen. Geheel mijn schuld (Sorry oma!).
Zabar's natuurlijk.
Nog even terug naar het hotel en toen naar Roosevelt Island. In de lift van het hotel kwamen we een Welsh koppel tegen, hele tijd mee staan praten. Zeer vriendelijke en leuke mensen. Maar helaas, hun laatste dag, anders had een diner zeker plaatsgevonden. Balen zeg. In ieder geval zijn kaartje gescoord. En een goede tip, rondvaart op een soort van speedboat. Morgen uitproberen.

Op de metro gestapt naar de Roosevelt Air Tram. Een gondel over de East River, vlak naast de Queens Boro Bridge. Bij Columbus Circle uitgestapt en vanaf daar gelopen naar de gondel. Man, wat waren mijn voeten moe. Dat zijn ze nog steeds trouwens. Dankzij onze onbeperkte metro kaart is de gondel gratis, en wat is dat gaaf! Slechts 10 meter naast de Queens Boro bridge, en hoog! Heel mooi uitzicht onder, naast en op de brug en over de East River. De Queens Boro Bridge heeft dezelfde kleur als de Brooklyn Bridge, tussen zalmroze en speelzandbruin in. Wel zwarte pilaren. Dat ding is minstens net zo indrukwekkend als de Brooklyn Bridge. 
Op Roosevelt Island onder een boom gaan zitten aan de oostzijde. Lunch gedaan, boek erbij gepakt en even gelezen. Oma op de iPad spelletje gespeeld. Erg leuk, vele joodse kindertjes aan het spelen met hun leraar of begeleider. Opvallend: die begeleiders hangen veel aan hun GSM. 
 Daarna nog rondje gelopen door het park. Onder de brug door en langs de bloesem. Alles in de bloei, supermooi! Een pad langs het water aan de westzijde van het eiland, zeker 2 kilometer lang, alleen maar bloeiende bloesem. En weer een ander uitzicht over Manhattan. Ook daar zie je goed de grote verscheidenheid aan architectuur, echter lijkt het gestructureerd verschillend, in blokken. 
Even gezeten, en toen op naar Central Park, we waren toe aan ontspanning. Air Tram op, deze keer aan de andere kant gaan staan natuurlijk. Met onze neus op de brug. 
Het weer was fantastisch, zoals de hele week al. Erg veel mazzel. We moesten naar Central Park lopen, want helaas stopt er geen metro in de wijken Murray Hill en Upper East Side. Dit schijnen de rijkere buurten van Manhattan te zijn. Natuurlijk kan je de bus pakken, maar toen ik het verkeer voorbij ziet kruipen met de zon op al dat ijzer denk ik al snel "Dan maar moeie voeten." 
Eenmaal in Central Park mooie plek uitgezocht aan de Conservatory Pond. Een vijver waar RC zeilbootjes worden verhuurd. Leuk om te zien. Tevens speelde daar een saxofonist, en later diezelfde saxofonist met drummer en gitarist. Heerlijk Jazz sfeertje. Lekker de rest van de dag in de zon gehangen, gelezen, gezond. Heerlijk ontspannen. Opvallend was dat ik wel 5 maal een wietgeur rook. Zelfs toen de NYPD (zwaailichten aan!) door het park reed.
Rond 5 uur onze spullen gepakt en terug naar het hotel, opgefrist en wat wezen eten.
We kozen St. James Gate uit, ierse/schotse toko. Ik 'sliders' (hamburgers die zogezegd door heen glijden, dus slider) en oma Finnegans Chicken. Alweer zo gruwelijk lekker! 
Heb er een Guiness bij genomen. Ik snap nu wel waarom sommige Ieren/Schotten zo nors zijn. Ok, hij was koud en naar wat ik begrijp hoort dat bier lauw te zijn. Tis net als een slappe bak koffie. Het is een sterk bier met water smaak. Heel apart, maar was na het eten er goed nors van. 
Eenmaal terug in het hotel hebben ze airco's geplaatst. Sowieso vind ik dat soort dingen een overbodige luxe, maar goed. Wij kennen de airco's als units in een kamer, verplaatsbaar. Hier worden ze in het raam geplaatst. Pakken ze godverredomme ook nog het raam met het mooiste uitzicht. Kutkakklotezooi. En t raam kan niet meer open. Grrr.
Bij oma in de kamer ook 1 geplaatst. Daar was haar luxaflex al niet tof, maar de aircolui hebben hem nu nog verder kapot getrokken. 
Dus ik zit nu uit het andere raam te kijken. Minder uitzicht, maar tenminste nog een raam!

Gegroet en tot morgen!